Milczenie w związku – jak sobie radzić z cichymi dniami?

Mijanie się bez słowa, które następuje po kłótni, jak zapewne wiesz, to może trwać godzinami, a nawet dniami. Czy mamy wtedy do czynienia z wchodzeniem w pancerz w obawie przed kolejnymi zranieniami, czy partner chce nas za jakieś zachowanie ukarać? Czy milczenie w związku ma nas czegoś nauczyć? Zapraszamy na krótkie omówienie tematu.

Milczenie w związku – co oznacza?

Milczenie kobiety często jest odbierane jako taki przysłowiowy foch i obrażenie się na partnera. Psychologia pozwala przez milczenie uzyskać czas, który jest niezbędny na pozbieranie myśli. Niestety takie zachowanie może być potraktowane jako lekceważenie i atak na partnera. Z pewnością napięta sytuacja nie sprzyja komunikacji, a milczenie w związku oznacza, że właśnie dialogu zabrakło.

Bez wątpienia podłoże takiego zachowania wynosimy również z domu. Jeżeli jako dzieci doświadczaliśmy milczenia między rodzicami, to nie wykluczone, że takie schematy będziemy powtarzać w dorosłym życiu. Jeżeli taki chłód dotykał ze strony rodzica, to milczenie w związku będzie raniło ze wzmożoną siłą. Niewykluczone, że takie ukryte schematy będą wymagały pracy z psychoterapeutą.

Czy milczenie w związku można przerwać?

Bezsprzecznie lepsza jest kłótnia, po której dojrzali partnerzy wracają do codziennej komunikacji ze sobą. Milczenie w związku jest na tyle toksyczne, że może wywołać zniechęcenie do dalszego dialogu i zamyka partnera w swoim świecie. Brak rozmowy na tyle oddala ludzi od siebie, że każdy będzie pielęgnował urazy w sobie.

Pewnie nieraz walczysz sama ze sobą, czy przerwać tę ciężką atmosferę w domu. Jeżeli masz już dość tych wrogich spojrzeń, to zrób pierwszy krok. Milczenie w związku i każdy taki kolejny dzień to następny mur między wami.  Nie wiesz, jak to przerwać? Poniżej znajdziesz kilka naszych sugestii!

Jak przerwać milczenie partnera?

Z pewnością oboje czujecie się zranieni zaistniałą sytuacją, a złość naprzemiennie miesza się z bezradnością. Postaraj się popracować nad sobą i nie upieraj się dłużej na podtrzymywaniu cichych dni.

  • Wyciągnij rękę

Porzuć swoje obawy, że jeżeli to ty wyciągniesz pierwsza rękę do zgody, to przegrałaś. Pamiętaj, że bycie w związku to nie jest walka, w stylu kto wygra, a kto poniesie porażkę. Spójrz na to inaczej, że gdy robisz pierwszy krok, to właśnie ty przejmujesz inicjatywę i pokazujesz, że starasz się o związek.

  • Ustal priorytety i przedstaw swoje obawy, emocje

Gdy ciche dni trwają w najlepsze, to zastanów się jak wyobrażasz sobie związek i waszą rozmowę. Zastanów się, co jest dla ciebie najważniejsze i nie bój się mówić o swoich uczuciach. Milczenie w związku może być powodem twojej niepewności, tak samo, jak dla mężczyzny, gdy spotyka go milczenie kobiety.

  • Szczera rozmowa

Oczywiście bez szczerej rozmowy nie możesz mówić o przerwaniu milczenia partnera. Nie wykluczone, że dowiesz się o urazach emocjonalnych, o których nie miałaś pojęcia. Będziesz miała także okazję otworzyć się i powiedzieć o swoich oczekiwaniach. Pamiętaj, aby dialog opierał się na wymianie zdań, a nie na wzajemnych oskarżeniach.

  • Daj poczucie bliskości

Poza rozmową to poczucie bliskości jest fundamentem budowania związku. Gdy wszystkie nieporozumienie zostały już wyjaśnione w szczerym dialogu, to nie opieraj się, aby okazywać drobne czułości. Muśnięcie ręki, niespodziewany pocałunek czy spontaniczne objęcie będą świadczyły o zażegnaniu cichych dni. Budowanie bliskości jest również sygnałem pełnej akceptacji partnera.

 

Zapewne znasz to uczucie, kiedy ciche dni sprawiają, że nic cię nie cieszy. Nie czujesz oparcia w zwykłych codziennych sprawach, a twoje małe radości nie sprawiają ci radości, ponieważ nie masz z kim ich dzielić. Milczenie w związku daje chwilę partnerom na przemyślenie spornych kwestii, jednakże, gdy długo trwa, wtedy jest bardzo toksyczne dla relacji.

Mamy nadzieję, że nasz poradnik, przynajmniej w niewielkim stopniu pomoże ci przetrwać milczenie. Jeżeli u źródła takich zachowań leżą doświadczenia wyniesione z domu, to warto skorzystać z porady u psychologa czy terapeuty.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *